Aandeelhoudersovereenkomst op maat of automatisch gegenereerd?

Aandeelhoudersovereenkomst door een jurist op maat gemaakt

versus

Aandeelhoudersovereenkomst door een softwaresysteem automatisch gegenereerd

1. De jurist beoordeelt of de gewenste afspraken aansluiten bij de statuten van de betreffende vennootschap en wijkt af op de punten die de aandeelhouders anders willen regelen.

1. De automatisch gegenereerde aandeelhoudersovereenkomst is een standaardovereenkomst die is opgesteld aan de hand van informatie die is ingevoerd door de aandeelhouders. Dit kan leiden tot ongewenste tegenstrijdigheden met de statuten van de betreffende vennootschap.

2. De jurist zorgt ervoor dat het contract snelle en praktische oplossingen bevat als er conflicten ontstaan tussen de aandeelhouders; procedures voor geschiloplossing die specifiek voor de betreffende aandeelhouders werken.

2. De automatisch gegenereerde aandeelhoudersovereenkomst bevat algemene oplossingen voor geschillen die in de praktijk niet altijd tot snelle en praktische oplossingen leiden.

3. De aandeelhoudersovereenkomst is uniek, is geschreven in de “taal” en voor de business van de aandeelhouders en past specifiek bij die aandeelhouders en de onderneming waarin zij investeren. De bedoeling van de aandeelhouders is daarmee beter te begrijpen en te halen uit de aandeelhoudersovereenkomst. Dit biedt houvast bij onenigheid tussen de aandeelhouders.

3. Het contract is meer in algemene en statische bewoordingen geschreven en is in verschillende gevallen en voor verschillende klanten toepasbaar. De werkelijke bedoeling van de partijen bij een automatisch gegenereerde aandeelhoudersovereenkomst komt daardoor minder of niet naar voren.

4. De jurist of advocaat vraagt de aandeelhouders naar feiten en omstandigheden die juridisch relevant kunnen zijn voor de aandeelhoudersovereenkomst en neemt benodigde juridische bepalingen naar aanleiding van het onderzoek naar de feiten en omstandigheden op in het contract (denk aan: het voorkomen van financieel nadeel, business gerelateerde relevante bepalingen, etc.). De jurist bedenkt daarnaast zelf omstandigheden en hypothetische situaties die ten tijde van het opstellen van het contract nog niet spelen maar die in de toekomst wel kunnen gaan spelen en bedenkt juridische oplossingen daarvoor.

4. De partijen moeten zelf bedenken welke feiten en omstandigheden juridisch relevant kunnen zijn (nu en in de toekomst), waardoor veel juridisch noodzakelijke bepalingen worden gemist; het contract wordt enkel opgesteld op basis van de informatie die de partijen invoeren in het systeem. Dit werkt goed bij contracten die steeds hetzelfde moeten zijn nadat ze een keer goed zijn uitontwikkeld door een jurist, maar bij iets ingewikkeldere contractrelaties zal al snel het automatisch genereren van een contract juridisch minder sluitend zijn.

5. De jurist beoordeelt of hetgeen partijen willen afspreken wel praktisch uitvoerbaar is lettende op de specifieke bedrijfsprocessen van partijen. Ook beoordeelt de jurist of de afspraken geen negatieve gevolgen hebben voor partijen als partijen zich netjes aan het contract houden.

5. Het automatisch gegenereerde contract gaat niet na of het opgestelde contract praktisch uitvoerbaar is voor de betreffende partijen, waardoor het contract in sommige gevallen achteraf waardeloos blijkt te zijn of zelfs financieel nadeel tot gevolg kan hebben voor één of voor beide partijen. “Goedkoop is duurkoop”